Od pewnego czasu daje się zauważyć częściej pojawiające się zachorowania na choroby zakaźne, które, jak się wydawało, już dawno odeszły w zapomnienie. Jedną z nich jest różyczka, zaliczana do tzw. chorób wieku dziecięcego. U dzieci przebiega ona najczęściej łagodnie, ale dorośli przechodzą ją ciężej. Warto zatem przypomnieć sobie, co to za choroba, jaki ma przebieg i jak wygląda jej leczenie.
Różyczka – choroba wirusowa – bezpieczna czy nie?
Różyczka jest zakaźną chorobą, którą wywołuje wirus róży. Zakażenie następuje zazwyczaj drogą kropelkową, ale może nastąpić również podczas ciąży, kiedy wirus z organizmu chorej matki poprzez łożysko zostanie przeniesiony do organizmu dziecka. Na różyczkę chorują najczęściej dzieci od piątego do dziesiątego roku życia. Nie jest to groźna choroba w tym wieku i nie trwa długo. Stanowi ona jednak zagrożenie dla płodu, jeżeli zainfekowana jest kobieta w ciąży. W pierwszych ośmiu tygodniach ciąży wirus różyczki jest szczególnie niebezpieczny, gdyż może spowodować poważne wady rozwojowe u płodu, począwszy od ciężkich uszkodzeń oczu, uszu, mózgu aż po wady serca i wątroby czy deformacje kostne. W późniejszym okresie ciąży infekcja nie jest już tak niebezpieczna.
Jak wygląda różyczka?
Objawy różyczki pojawiają się u dziecka w ciągu 2-3 tygodni od chwili zakażenia. Choroba zaczyna się wzrostem temperatury od 37 do 38, a nawet 39 stopni. Pojawia się również niezbyt silny ból głowy, katar, kaszel, drapanie w gardle, czasem lekka biegunka i brak apetytu. Bardzo charakterystycznym objawem jest powiększenie i tkliwość węzłów chłonnych za uszami i w tylnej części szyi. Jednak najbardziej widoczną oznaką jest pojawiająca się wysypka, początkowo na twarzy, a później na niższych partiach ciała. Wysypka ma postać różowych lub czerwonych plamek, które zlewają się ze sobą, tworząc większe obszary zaczerwienionej skóry. Trwa zazwyczaj 2-3 dni, a potem blednie i znika, pozostawiając lekko łuszczącą się skórę. Pozostałe objawy również się cofają.
Na czym polega leczenie?
Różyczka, jako choroba wywołana infekcją wirusową, nie wymaga specjalnego leczenia, a tym bardziej podawania antybiotyku. U dzieci ustępuje samoistnie. Trzeba jednak kontrolować temperaturę u malucha, a w celu złagodzenia dolegliwości można podawać paracetamol lub ibuprofen i chłodne napoje. Jeżeli jednak wystąpi temperatura wyższa niż 39 stopni albo inne niepokojące objawy, należy koniecznie wezwać lekarza. Zarówno dziecko, jak i chory dorosły, powinni pozostawać w łóżku. Warto też ograniczyć kontakty z nimi osób, które nie chorowały na różyczkę, aby uniknąć zarażenia. Po zakończeniu choroby organizm będzie potrzebował wzmocnienia, na przykład przez zastosowanie witamin.
Czy można zapobiegać różyczce?
Zapobieganie różyczce polega po prostu na szczepieniu. Szczepionkę podaje się w postaci skojarzonej razem ze szczepionką przeciwko odrze i śwince, w dwóch dawkach: pierwszą w 13-15 miesiącu życia, drugą uzupełniającą w wieku 6 lat. Szczepionki tej nie podaje się kobietom w ciąży lub dzieciom w przypadku uczulenia na jej składniki.
